(၁) မင္းၾကီးအဘိရာဇာ (တေကာင္းျမိဳ႕)
မင္းၾကီးအဘိရာဇာသည္ သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးျဖစ္၍ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မမူမွီ ႏွစ္ေပါင္း
သံုးရာေက်ာ္ေလာက္က အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ေရွးဦးစြာ ၀င္ေရာက္လာခါ တေကာင္းျမိဳ႕ၾကီးကို ေရွး
ဦးဆံုး တည္ေထာင္စိုးစံခဲ့သည္။
ထိုမင္းတြင္ သားေတာ္ကံရာဇာၾကီး၊ ကံရာဇာငယ္ဟူ၍ သားေတာ္ႏွစ္ပါးရိွသည္။ တခါေသာ္၊
သားေတာ္ႏွစ္ပါးအနက္ မည္သူသည္ ထီးနန္းစည္းစိမ္ႏွင့္ ထိုက္တန္ေလသနည္းဟု စံုစမ္းလို၍ ညခ်င္းတြင္း
ေစတီတဆူစီျပီးေအာင္တည္ေစရာ သားေတာ္ငယ္က အလွ်င္ျပီးသျဖင့္၊ အိမ္ေရွ႕အရာအပ္ႏွင္းေတာ္မူသည္။
မင္းၾကီးအဘိရာဇာ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သားေတာ္ငယ္ ကံရာဇာက ဆက္ခံစိုးစံ ေတာ္မူ
သည္။ ေနာင္ေတာ္ျဖစ္သူ ကံရာဇာၾကီး မင္းသားမွာမူကား၊ ကေလးေတာင္ညိဳ၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ဓည၀
တီ ျမိဳ႕ေဟာင္း စေသာျမိဳ႕နယ္ အသီးသီးသို႕ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းေရႊ႕၍ စိုးစံေတာ္မူခဲ့သည္။ တေကာင္းျမိဳ႕
ၾကီးကို အဘိရာဇာမင္းၾကီးက ေရွးဦးစြာ တည္ေထာင္ေတာ္ မူခဲ့ေသာေၾကာင့္။
“ ျမန္မာအစ၊ တေကာင္းက၊ ေျပာၾကစဥ္အလာ၊ သာကီႏြယ္ရင္း၊ ၀င္ေရာက္ျခင္း၊ မင္းအဘိရာဇာ ” ဟူ
၍ယေန႕ထက္တိုင္ေအာင္ ေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။
_________________________________________________________________________
(၂) မ်က္မျမင္မင္းသားညီေနာင္
တေကာင္းျပည္ၾကီးကို စိုးစံေတာ္မူခဲ့ေသာ သတိုးမဟာရာဇာမင္းၾကီးတြင္၊ မဟာသမၻ၀ ႏွင့္
စူဠသမၻ၀ ဟူ၍ သားေတာ္ႏွစ္ပါးရိွ၏။ သားေတာ္ႏွစ္ပါးစလံုး မ်က္စိမျမင္သည္ကို ရွက္ေတာ္မူသျဖင့္ ဖြားျမင္
စကတည္းက တိတ္တဆိတ္သတ္ျဖစ္ရန္ မိဖုယားၾကီးအား အမိန္႕ေပးေတာ္မူသည္။ သို႕ေသာ္မိဖုယားၾကီး
သည္ မိမိရင္ႏွစ္ျဖစ္ေသာသားေတာ္မ်ားကို မသတ္ရက္သျဖင့္ မင္းၾကီး မသိရေအာင္ တိတ္တဆိတ္၀ွက္
ထားေလ၏။ ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာေသာအခါ ထိုအေၾကာင္းကို မင္းၾကီး သိေလသျဖင့္။ မိဖုယား ၊ သင္၏
သားေတာ္မ်ားကို ယခုပင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ျပစ္ေလာ့ဟု မိန္႕ၾကားေတာ္မူသည္။ မယ္ေတာ္ျဖစ္သူ မိဖုယားၾကီး
သည္ သားေတာ္ႏွစ္ပါးကို မသတ္ျဖတ္လို သျဖင့္ ေဖာင္ေပၚတင္၍ စားနပ္ရိကၡာ အျပည့္အစံု ထည့္ျပီးလွ်င္
ဧရာ၀တီျမစ္အတိုင္း ေမွ်ာခ်လိုက္ေလသည္။
မင္းသားတို႕စီးလာေသာ ေဖာင္ေတာ္သည္ စစ္ပင္ၾကီးကိုင္းက်ေနေသာေနရာသို႕ေရာက္လွ်င္
ေဖာင္ေတာ္တိုက္မိေလ၏။ ထိုအရပ္ကို ယခုအခါတြင္ “ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕” ဟုေခၚၾကသည္။ ထိုအရပ္တြင္ေန
ေသာ စႏၵမုခိ ဘီလူးမသည္ မင္းသားတို႕၏ စားေသာက္ဘြယ္မ်ားကို ၀င္ေရာက္စားေသာက္ရာမွ အစျပဳ၍
မင္းသားတို႕ႏွင့္ သိကၽြမ္းျပီးလွ်င္ မ်က္မျမင္ေရာဂါကို ကုသေပးရန္ ၀န္ခံဂတိျပဳလိုက္ေလသည္။ ထိုဂတိအ
တိုင္း ေဖာင္ေပၚတြင္ အတူတကြလိုက္ပါ၍ ကုသေပးရာ မၾကာမီွပင္ မင္းသားညီေနာင္ႏွစ္ပါးစလံုး စကၡဳအ
လင္းကို ရရိွၾကေလသည္။ မင္းသားတို႕ကို စ ကုေသာေနရာအား “ စကု ” ဟူ၍၎ မင္းသားကိုမ်က္စိအ
လင္းေရာင္ရေသာ ေနရာအား “ ရြာလင္း ” ဟူ၍ ၎၊ ယခုထက္တိုင္ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။
မင္းသားညီေနာင္တို႕သည္ မ်က္စိအလင္းကို ရရိွျပီး ေနာက္၊ ဧရာ၀တီ ျမစ္စဥ္ အတိုင္းစုန္
ဆင္း သြားခဲ့ရာ ကုၪၥျပင္အရပ္သို႕ ေရာက္ေသာအခါ။ ေဖာင္ေတာ္ကို ကမ္းသို႕ကပ္၍ ကုန္းေပၚသို႕တက္
သြားၾကေလ၏။ ထိုအရပ္တြင္ မင္းသားတို႕၏ ဦးရီးေတာ္စပ္သူ ရွင္ရေသ့၏သမီး ေဘဒါရီသည္။ ေရခပ္လာ
ခိုက္ ၾကံဳၾကိဳက္သည္ႏွင့္ မင္းသားတို႕ႏွင့္ေတြ႕ရိွၾကေလ၏။ ေဘဒါရီက မင္းသားညီေနာင္တို႕အား ရွင္ရေသ့
၏ ေက်ာင္းေတာ္သို႕ ေခၚေဆာင္သြားေလ၏။ ရေသ့ၾကီးက မင္းသားညီေနာင္တို႕၏ အမ်ိဳးအႏြယ္ကိုေမးျမန္း
စံုစမ္းရာ။ မင္းသားတို႕ကလည္း မိမိတို႕၏ အျဖစ္အပ်က္ကိုျပန္လည္ တင္ေလွ်ာက္ေသာေၾကာင့္။ မိမိ၏ တူ
ေတာ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္းကိုသိရေလ၏။
ဦးရီးေတာ္ရေသ့ၾကီးသည္ တူေတာ္အၾကီး မဟာသမၻ၀မင္းသားႏွင့္ သမီးေတာ္ေဘဒါရီတို႕ကို
စံုဘက္ေပးျပီးလွ်င္ ရေသ့ျမိဳ႕ကိုတည္ေထာင္၍ မင္းျပဳေစခဲ့သည္။ မဟာသမၻ၀မင္းနတ္ရြာစံလွ်င္။ ညီေတာ္
စူဠာသမၻ၀မင္းသားက မရီးေတာ္ေဘဒါရီကိုပင္ မိဖုယားေျမာက္၍ဆက္လက္စိုးစံခဲ့သည္။
မင္းၾကီးအဘိရာဇာသည္ သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးျဖစ္၍ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မမူမွီ ႏွစ္ေပါင္း
သံုးရာေက်ာ္ေလာက္က အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ေရွးဦးစြာ ၀င္ေရာက္လာခါ တေကာင္းျမိဳ႕ၾကီးကို ေရွး
ဦးဆံုး တည္ေထာင္စိုးစံခဲ့သည္။
ထိုမင္းတြင္ သားေတာ္ကံရာဇာၾကီး၊ ကံရာဇာငယ္ဟူ၍ သားေတာ္ႏွစ္ပါးရိွသည္။ တခါေသာ္၊
သားေတာ္ႏွစ္ပါးအနက္ မည္သူသည္ ထီးနန္းစည္းစိမ္ႏွင့္ ထိုက္တန္ေလသနည္းဟု စံုစမ္းလို၍ ညခ်င္းတြင္း
ေစတီတဆူစီျပီးေအာင္တည္ေစရာ သားေတာ္ငယ္က အလွ်င္ျပီးသျဖင့္၊ အိမ္ေရွ႕အရာအပ္ႏွင္းေတာ္မူသည္။
မင္းၾကီးအဘိရာဇာ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သားေတာ္ငယ္ ကံရာဇာက ဆက္ခံစိုးစံ ေတာ္မူ
သည္။ ေနာင္ေတာ္ျဖစ္သူ ကံရာဇာၾကီး မင္းသားမွာမူကား၊ ကေလးေတာင္ညိဳ၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ဓည၀
တီ ျမိဳ႕ေဟာင္း စေသာျမိဳ႕နယ္ အသီးသီးသို႕ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းေရႊ႕၍ စိုးစံေတာ္မူခဲ့သည္။ တေကာင္းျမိဳ႕
ၾကီးကို အဘိရာဇာမင္းၾကီးက ေရွးဦးစြာ တည္ေထာင္ေတာ္ မူခဲ့ေသာေၾကာင့္။
“ ျမန္မာအစ၊ တေကာင္းက၊ ေျပာၾကစဥ္အလာ၊ သာကီႏြယ္ရင္း၊ ၀င္ေရာက္ျခင္း၊ မင္းအဘိရာဇာ ” ဟူ
၍ယေန႕ထက္တိုင္ေအာင္ ေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။
_________________________________________________________________________
(၂) မ်က္မျမင္မင္းသားညီေနာင္
တေကာင္းျပည္ၾကီးကို စိုးစံေတာ္မူခဲ့ေသာ သတိုးမဟာရာဇာမင္းၾကီးတြင္၊ မဟာသမၻ၀ ႏွင့္
စူဠသမၻ၀ ဟူ၍ သားေတာ္ႏွစ္ပါးရိွ၏။ သားေတာ္ႏွစ္ပါးစလံုး မ်က္စိမျမင္သည္ကို ရွက္ေတာ္မူသျဖင့္ ဖြားျမင္
စကတည္းက တိတ္တဆိတ္သတ္ျဖစ္ရန္ မိဖုယားၾကီးအား အမိန္႕ေပးေတာ္မူသည္။ သို႕ေသာ္မိဖုယားၾကီး
သည္ မိမိရင္ႏွစ္ျဖစ္ေသာသားေတာ္မ်ားကို မသတ္ရက္သျဖင့္ မင္းၾကီး မသိရေအာင္ တိတ္တဆိတ္၀ွက္
ထားေလ၏။ ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာေသာအခါ ထိုအေၾကာင္းကို မင္းၾကီး သိေလသျဖင့္။ မိဖုယား ၊ သင္၏
သားေတာ္မ်ားကို ယခုပင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ျပစ္ေလာ့ဟု မိန္႕ၾကားေတာ္မူသည္။ မယ္ေတာ္ျဖစ္သူ မိဖုယားၾကီး
သည္ သားေတာ္ႏွစ္ပါးကို မသတ္ျဖတ္လို သျဖင့္ ေဖာင္ေပၚတင္၍ စားနပ္ရိကၡာ အျပည့္အစံု ထည့္ျပီးလွ်င္
ဧရာ၀တီျမစ္အတိုင္း ေမွ်ာခ်လိုက္ေလသည္။
မင္းသားတို႕စီးလာေသာ ေဖာင္ေတာ္သည္ စစ္ပင္ၾကီးကိုင္းက်ေနေသာေနရာသို႕ေရာက္လွ်င္
ေဖာင္ေတာ္တိုက္မိေလ၏။ ထိုအရပ္ကို ယခုအခါတြင္ “ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕” ဟုေခၚၾကသည္။ ထိုအရပ္တြင္ေန
ေသာ စႏၵမုခိ ဘီလူးမသည္ မင္းသားတို႕၏ စားေသာက္ဘြယ္မ်ားကို ၀င္ေရာက္စားေသာက္ရာမွ အစျပဳ၍
မင္းသားတို႕ႏွင့္ သိကၽြမ္းျပီးလွ်င္ မ်က္မျမင္ေရာဂါကို ကုသေပးရန္ ၀န္ခံဂတိျပဳလိုက္ေလသည္။ ထိုဂတိအ
တိုင္း ေဖာင္ေပၚတြင္ အတူတကြလိုက္ပါ၍ ကုသေပးရာ မၾကာမီွပင္ မင္းသားညီေနာင္ႏွစ္ပါးစလံုး စကၡဳအ
လင္းကို ရရိွၾကေလသည္။ မင္းသားတို႕ကို စ ကုေသာေနရာအား “ စကု ” ဟူ၍၎ မင္းသားကိုမ်က္စိအ
လင္းေရာင္ရေသာ ေနရာအား “ ရြာလင္း ” ဟူ၍ ၎၊ ယခုထက္တိုင္ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။
မင္းသားညီေနာင္တို႕သည္ မ်က္စိအလင္းကို ရရိွျပီး ေနာက္၊ ဧရာ၀တီ ျမစ္စဥ္ အတိုင္းစုန္
ဆင္း သြားခဲ့ရာ ကုၪၥျပင္အရပ္သို႕ ေရာက္ေသာအခါ။ ေဖာင္ေတာ္ကို ကမ္းသို႕ကပ္၍ ကုန္းေပၚသို႕တက္
သြားၾကေလ၏။ ထိုအရပ္တြင္ မင္းသားတို႕၏ ဦးရီးေတာ္စပ္သူ ရွင္ရေသ့၏သမီး ေဘဒါရီသည္။ ေရခပ္လာ
ခိုက္ ၾကံဳၾကိဳက္သည္ႏွင့္ မင္းသားတို႕ႏွင့္ေတြ႕ရိွၾကေလ၏။ ေဘဒါရီက မင္းသားညီေနာင္တို႕အား ရွင္ရေသ့
၏ ေက်ာင္းေတာ္သို႕ ေခၚေဆာင္သြားေလ၏။ ရေသ့ၾကီးက မင္းသားညီေနာင္တို႕၏ အမ်ိဳးအႏြယ္ကိုေမးျမန္း
စံုစမ္းရာ။ မင္းသားတို႕ကလည္း မိမိတို႕၏ အျဖစ္အပ်က္ကိုျပန္လည္ တင္ေလွ်ာက္ေသာေၾကာင့္။ မိမိ၏ တူ
ေတာ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္းကိုသိရေလ၏။
ဦးရီးေတာ္ရေသ့ၾကီးသည္ တူေတာ္အၾကီး မဟာသမၻ၀မင္းသားႏွင့္ သမီးေတာ္ေဘဒါရီတို႕ကို
စံုဘက္ေပးျပီးလွ်င္ ရေသ့ျမိဳ႕ကိုတည္ေထာင္၍ မင္းျပဳေစခဲ့သည္။ မဟာသမၻ၀မင္းနတ္ရြာစံလွ်င္။ ညီေတာ္
စူဠာသမၻ၀မင္းသားက မရီးေတာ္ေဘဒါရီကိုပင္ မိဖုယားေျမာက္၍ဆက္လက္စိုးစံခဲ့သည္။
No comments:
Post a Comment